Bunkoyo Blues

De ontmoeting met Fatou leek toeval. Ze groeide op in Dumbutu. Het dorp van ‘de fluisterende mensen’ halverwege Gambia. Na een auto-ongeluk met hersenletsel mocht ze als kind nog slechts spelen aan de veilige kant van het dorp. Ver van de weg en in het aangrenzend woud. Een woud dat ‘haar wereld’ werd. Daar leerde ze zien. De dorpelingen noemden haar al snel ‘Kunfanunte’. Een geheim woord in het Mandinka voor iemand die ‘geen wikkelrok om het hoofd heeft’ en ‘in de andere wereld kan kijken’ ... Haar oom, de lokale Koning Wandi Darbo, stemt uiteindelijk toe dat ze gaat werken in Bunkoyo Hotel waar zij de ogen weet te openen van de eigenaar in zijn eigen moeizame gang en bestaan als gevierd Business Consultant in Bloemendaal.