Herinneringen aan de hooitijd

Een verzengend hete zomer brengt de bewoners van een klein negentiende-eeuws katholiek Nederlands dorp de hoofden op hol. De zomerkoorts grijpt om zich heen en de zowel de jeugd als de ouderen vallen ten prooi aan zondige verlangens. Langzamerhand begint het leven te ontsporen en vallen de meest godsvruchtige mensen ten prooi aan hun laagste lusten. De pastoor besluit tot een zedenoffensief. Maar wat woelt er in de diepte van zijn onderbewustzijn? Wat betekenen die koortsdromen die vanuit de slaap het dagelijks leven in sijpelen? Zit er onder het Christelijke vernis een andere, oudere wereld? En wat is de rol van de Kerk eigenlijk? Deze novelle speelt zich af op het Nederlandse platteland van eerste helft van de negentiende eeuw. Waar men leefde op het ritme van de seizoenen, op de hartslag van de natuur. Waar traditie en geloof het leven bepalen. Waar vrouw en man hun plaats kennen. Waar voortplanting vanzelfsprekend is en het leven voortstuwt. Waar het onder het dunne laagje Christelijk vernis het leven zindert van zinnelijkheid.