Dié Pa - 2

Toen ik in augustus 2015, na een heftige periode in het ziekenhuis mee te hebben gemaakt met mijn vader de keuze kreeg om hem op te laten nemen in een verzorgingstehuis, ondanks dat, volgens de doctoren de resterende tijd van mijn vader tussen de 3 en 12 maanden zou zijn twijfelde ik, maar ook mijn moeder er geen seconde aan om hem daar juist niet te plaatsen maar om hem thuis naar het einde van zijn leven te begeleiden, de tweede verlenging van de wedstrijd zoals wij dat noemden. De rol van mantelzorger moest ik hiermee accepteren zonder enige kennis van zaken, alles op instinct in plaats van de zoon te zijn die ik eigenlijk ben, besloot ik dat ik dit moest delen met iedereen. Op die manier zou men zien wat er gebeurt met een mens die onder andere te maken krijgt met verwardheid, hersenbeschadiging en/of dementie. Hier en daar is het een aandoenlijk verhaal maar het is ook een verhaal van mensen die in een periode van het leven aankomen die ze niet hadden zien aankomen. Humor en verdriet wisselen elkaar af in dit boek.