Desolation Row

That period of... Desolation Row. That kind of New York Type period, when all the songs were just “city songs”. Sounds like the city. - Bob Dylan, 1969 “Like Desolation Row ... there's no logical way that you can arrive at lyrics like that. I don't know how it was done,” peinst Dylan meer dan twintig jaar later, in 1987. Het slotnummer van Dylans pièce de résistance, Highway 61 Revisited, is het enige akoestische nummer op de plaat, de lange, weemoedige, poëtische explosie “Desolation Row”, Dylans caleidoscopische impressie van “what goes on around here”, het mysterieuze meesterwerk dat een eerste bouwsteen van zijn latere Nobelprijs is. In “Desolation Row. Bob Dylans poëtische brief uit 1965”, het zevende Dylanboek van Dylankenner Jochen Markhorst, wordt de lezer meegenomen langs ontstaansgeschiedenis, achtergronden en impact van het lied, de tien coupletten, de opnamesessies en de nasleep. En komt hij dicht bij het antwoord op de vraag "how it was done".