Wat lief is koester je

Als er niets gezegd wordt schreeuwt het hart het hardst. Als woorden geen uitweg mogen hebben is papier geduldig. De stilte wordt doorbroken door de stille getuige van een zoektocht naar liefde lust passie vervreemding en vooral naar de kern. Antwoorden blijven achterwege als je moet kiezen tussen hoofd en hart. De ziel botst met het aardse, het praktische met het hemelse. Clamor had gehoopt alle antwoorden te vinden door alles uit te schijven. In stilte lag het te wachten op het antwoord voordat het uitgegeven kon worden. Het duurde te lang omdat de antwoorden te pijnlijk zijn. In de hoop om een verloren leven niet verloren te laten gaan en in de hoop om de talenten toch tot leven te laten komen zonder de pijnlijke confrontatie voor de betrokkenen is het zwijgen haast anoniem verbroken. De schrijver zoekt nog steeds, schrijft nog steeds maar kan niet langer stil blijven.