Observaties

Helen Varras woont na het overlijden van haar man, samen met haar honden, kat en vogels op het platteland ergens in Nederland. Zij kon al lezen voordat zij naar de lagere school ging en gaf op de leeftijd van 10 jaar zelfstandig en buurtkrantje uit waarvoor zij niet alleen de verhalen maar ook de puzzels en prijsvragen voor haar rekening nam. Maar zoals dat gaat met kinderen, waren er ook andere interesses en was de buurtkrant geen lang leven beschoren. Later schreef zij columns in personeels- en clubbladen en tijdens vakanties gingen er lange brieven naar het thuisfront. Het schrijven zit in haar genen. Haar vader hanteerde met verve de pen maar ook haar grootouders van beide kanten. Lezen is nog steeds haar grote hobby die zij deelde met haar, zij konden maar moeilijk afstand doen van boeken. Ondanks dat zij het digitale boek met open armen verwelkomt (dit scheelde vele kilo's tijdens het reizen), heeft het papieren boek nog steeds haar voorkeur: "Een boek moet je kunnen vasthouden, ruiken en voelen. Er gaat niets boven echt papier!" Pas op latere leeftijd is zij dankzij het digitale tijdperk, echt gaan schrijven, aangemoedigd door haar man. De wereld om haar heen prikkelt haar fantasie en bezorgt haar vele uurtjes schrijfplezier. De achternaam Varras heeft een diepe betekenis. Het is een oud Finse naam voor een grote koevoet waarmee de Finnen als ingehuurde landarbeiders in Zweden in de 18e en 19e eeuw, de grote stenen uit de grond haalden om van een leeggekapt bos een akkerbouwland te maken. Door verschillende gebeurtenissen in haar leven heeft zij deze 'varras' steeds opnieuw gehanteerd om haar toekomst naar een ander niveau te hevelen. Het onverwachte overlijden van haar geliefde echtgenoot was de aanleiding de 'varras' weer ter hand te nemen. Helen Varras is een synoniem.