Verloren Verleden

Regenboogvrouw Hanjo schrikt op door het geluid van zijn mobiele telefoon. Hij weet even niet meer waar hij is, zover was hij afgedwaald naar het verleden en zijn herinneringen. Marigje is aan de telefoon en vraagt of hij zo snel mogelijk naar huis wil komen, want de buren zijn op bezoek. Ze zegt bits, maar wel zo zacht dat de gasten het niet kunnen horen: “Je wist toch dat we vanavond bezoek zouden krijgen?” Hij verontschuldigt zich met: “Sorry, ik was het helemaal vergeten, ik ben binnen vijf minuten thuis.” “Tja, dat gebeurt er als er zoveel in je hoofd omgaat,” hoort hij een stem naast hem zeggen. Hanjo kijkt verschrikt op, want hij heeft niet gehoord dat er iemand naast hem is komen zitten. “Nee, je kon mij horen noch zien, maar toch ben ik hier al de hele tijd”, zegt de vrouw naast hem, Hij kijkt haar aan en in haar ogen ziet hij de zee, het strand, de nachtelijke hemel bezaaid met sterren en een oneindige onwereldse liefde.