Glinsteringen na de storm

“Een storm in mijn leuke leven zo ineens onaangekondigd. Een storm omdat ik een bipolaire stoornis heb waarvoor je lithium moet slikken. Boosheid doordat ik een ziekte heb en anders moet gaan leven. Maar gelukkig komt er ook een moment van acceptatie. Door die acceptatie zie ik weer de glinsteringen. Moeder mogen worden van prachtige zonen, liefde in het leven mogen ervaren, dankbaarheid voor je jeugd met fijne ouders en vrienden. Ik pas me aan het ritme van de zee aan. Verschillende getijden van eb en vloed die je kan vergelijken met verschillende periodes in je leven. Overvloedige periodes, afgewisseld met moeilijke periodes, die meestal toch snel weer overwaaien. Maar zo gauw mij het water de tenen raakt, glinsteren mijn ogen van geluk. Dingen die vroeger belangrijk waren, worden meegenomen door de zee. Maar de zee geeft ook veel terug, het zoute water spoelt mijn voeten schoon en laat mijn tenen tintelen. Het gevoel van met mijn voeten in het zand en een klein schelpje wat aanspoelt. Geluk zit al binnenin je. Gewoon ergens zitten op een bankje en gelukkig zijn. Jezelf terug vinden in de yoga en de Tai Chi, je kinderen, sport en humor.